The final countdown

Mijn voeten staan weer op Nederlandse bodem, een witte bodem om precies te zijn, heel wit. Het was nog een heel avontuur om thuis te komen, maar ik ben er! Heerlijk om iedereen weer te zien…vooral Willem natuurlijk.

Gek idee dat ik gisteren nog in Engeland was...Overigens waren de laatste dagen wel echt geweldig. Wij hadden namelijk ook sneeuw! Niet zoveel als hier, maar toch wel zo’n kleine 10 cm in een dag…wat de 2 dagen daarna bleef liggen.
Wat natuurlijk een hoop sneeuwballengevechten en “met-plastic-zakken-van heuveltjes-af-slee-avonturen” tot gevolg had (soms moet je gewoon even toegeven aan het kind in jezelf :p)

De laatste week in York heeft vooral bestaan uit studeren en gezelligheid (tegenstrijdige combinatie, maar waar :p). Maandag hadden we met onze etage een afscheidfeestje gegeven, erg leuk! Dinsdag zijn we voor de laatste keer op stap geweest. Het leek een tegenvaller te worden omdat we met niemand echt goede afspraken gemaakt hadden over waar we heen zouden gaan en het overal erg druk was (lees: een rij van minimaal een half uur wachttijd om een club binnen te komen). Uiteindelijk vonden we gelukkig de andere groep en hebben een super avond gehad…in clubs die echt vreselijk zijn (zoals een chinees die ‘s avonds omgebouwd wordt tot club, met slechte muziek en belachelijke aankleding, maar met goedkope drankjes en gratis kroepoek!), maar waar je met leuke mensen wel een gave tijd hebt.
Woensdagmorgen had ik een gesprek met mijn tutor over mijn essay waarmee ik helemaal vastliep. Gelukkig bleek dat de dingen die ik niet snapte juist de dingen te zijn die ik moest bekritiseren omdát ze tegenstrijdig zijn. Het wordt nog even hard werken, maar ik weet nu in ieder geval wat ik moet doen.

Woensdagavond hadden we een kerst-avond, georganiseerd door de Erasmussoc. Dat betekende: lekkere hapjes, veel mensen en gezelligheid…en een cadeautje van mijn Secret Santa:). Kortom, een geslaagde avond!

Op donderdag, na een dagje studie, en steeds meer opwinding over het bijna-naar-huis gaan, was er nog een klein feestje georganiseerd door onze overburen. Na een interessant sneeuwballengevecht op weg naar het feestje, hebben we lekker liedjes meegezongen met de gitaarspelende Italianen. Daarna lekker naar huis, om een half uur later weer naar buiten te worden geroepen voor een tweede sneeuwballengevecht die dag. Fun!

Op vrijdag werd het tijd om te beginnen met inpakken, na afscheid te hebben genomen van onze vriend de Portugees (die de hele nacht niet had geslapen vanwege zijn paper die hij die morgen in moest leveren…dat gaat bij mij dus niet gebeuren, haha). ’S Avonds zijn we voor de laatste x in de pub vlakbij de uni (de Charles) gaat eten. Erg gezellig omdat we met veel bekenden afgesproken hadden. Daarna besloten we toch nog even de stad in te gaan voor een laatste blik op de stad gehuld in sneeuw, en de pubs. Het was ijskoud, maar de moeite waard!

En zaterdag was het voorbij. Afscheid genomen van Christie en Jochen en onze spullen gepakt…en toen op weg naar Hull. Om de volgende dag aan te meren in een wit Rotterdam.

Dat was het dus weer…het Engelse avontuur. Een geweldig avontuur, waarin ik een hoop geleerd hebt! Niet alleen over de Engelse cultuur, ook over andere culturen, sociologie en mezelf. Ik weet nog goed dat ik in Oktober niet eens echt heel graag weg wilde, weg van Willem, weg van al het bekende…Nu weet ik dat het uiteindelijk zoveel oplevert. Ik ben zo blij dat ik dit gedaan heb…hoewel ik het echt fijn vind om weer thuis te zijn, ga ik York, de campus en alle geweldige mensen die ik heb leren kennen zeker missen. Een ding weet ik zeker, ik heb er genoeg nieuwe vakantieadresjes bij!

Bedankt allemaal dat jullie me zijn blijven volgen en tot heel snel!

Cheerio!