De zon schijnt en de engelsen arriveren!

Ja de zon schijnt...eigenlijk elke dag wel een paar keer. Het weer is hier tot nu toe veel beter als gedacht. Nog maar 2 uurtjes regen gehad in 4 dagen (!)…. En de Engelsen arriveren vandaag, beter gezegd; ze zijn aan het arriveren. Met karretjes vol tassen en spullen komen ze hier aan, meestal gebracht door paps en mams. Tot nu toe waren hier alleen nog internationale studenten, maar nu gaat het leven tussen de Engelsen echt beginnen.

Vandaag hebben we eindelijk een keer niet zo'n druk programma. De afgelopen dagen wel. Veel toespraken waarin alles uitgelegd werd (wel super handig!) en de eerste dag hebben we meteen een 'treasure hunt' gedaan door York. Die we nog hebben gewonnen ook! Verder heb ik de eerste dag al best wat mensen leren kennen. Een aantal wonen in mijn complex, net als ik (en Emiel, de jongen uit Maastricht) op de begane grond (we delen dus een keuken). Echt heel grappig, al die nationaliteiten samen; mensen uit de VS, Maleisië, Portugal, Duitsland, maar ook een aantal Nederlanders. En da's soms ook wel leuk:).

Ik zal eerst trouwens even iets vertellen over de campus. Er zijn verschillende Colleges (ik denk een stuk of 8) en die hebben allemaal een eigen gebouw, bar, soms een restaurant, rlx-ruimte, computerlokaal én natuurlijk huisvesting. Ik zit in het nieuwste gedeelte van het Vanbrugh’s College (ik heb echt een mooie kamer vergeleken met sommige anderen). Verder zijn er zoveel faciliteiten. De helft van de recepties zijn de hele nacht open, en er is een ‘nightline’, een gebouw waar je dag en nacht terecht kunt als je zin hebt in een praatje of problemen hebt (en voor gratis condooms heb ik begrepen, haha). Het is allemaal zo goed geregeld en er zijn zoveel dingen te doen. Het is echt niet te vergelijken met Nederland!

De eerste dag had Erasmus een bijeenkomst in een pub (de Charles) georganiseerd. Daar zijn we dus heen geweest, toevallig omdat onze Portugees João (Of wel Djuàààn) gehoord had dat er een meeting zou zijn. Die pub was erg gezellig, en erg Engels. Veel mensen leren kennen.

De tweede dag hadden we dus de ‘treasure hunt’ door York. Het is echt een hele mooie stad! Veel oude straatjes die middeleeuws aandoen, en waar de Engelse snoep-, thee- en boekenwinkeltjes natuurlijk niet mogen ontbreken. Verder kreeg ik vandaag een mailtje van het frontoffice van mijn department. Ik weet nu eindelijk wat ik moet doen. Dus als het goed is heb ik woensdag een gesprek met mijn supervisor om even door te spreken welke modules ik wil gaan kiezen. Voelt echt als een geruststelling. S’avonds zijn we naar een Engelse coctailbar geweest; klein en erg druk, maar supergoeie coctails! Verrassend is trouwens dat de Britisch girls op een stapavond bijna geen kleren aanhebben (dwz mini-mini-jurkjes) en dan ook nog eens buiten gaan staan! Terwijl wij stonden de bevriezen in onze spijkerbroek en jas stonden zij daar in hun jurkjes, weird!

De derde dag hebben we een campus tour gehad van Maarten en Merel (jaa, Nederlanders. Zij studeren in Engeland en waren lid van het Welcome Team). Daarna besloten we een hapje te eten in de Charles (die ene pub). Het eten is daar erg goedkoop en smaakt oké, maar ik ben er wel achter dat je voor overheerlijk eten zeker niet naar Engeland moet komen (het ontbijt is precies zoals het cliché luidt en vrijdagmiddag eet men fish&chips). S’avonds was er een karaoke night.

De vierde dag hebben we met zijn allen de gewonnen ‘treasure’ genuttigd, ofwel ‘coockies’ and ‘caramels’. Daarna zijn we de stad in gegaan om wat te shoppen (bij de h&m idd :P). Verder heb ik een Engelse sim-kaart gekocht, wat nog wat kleine moeilijkheden opleverden toen ik vroeg hoeveel het kostte om naar Nederland te bellen. De verkoopster snapte namelijk niet waar in Nederland ik heen wilde bellen….aangezien ze in de veronderstelling was dat Finland en Zweden ook in Nederland lagen. Funny! S’avonds hebben we met zijn 10en boodschappen gedaan bij een goedkopere supermarkt dan op de campus (waarvoor we eerste 20 min door een weiland moesten lopen op een verhard, maar wel onverplicht pad). Daarna hebben we samen gekookt, en ik moet toegeven; heb nog nooit zo genoten van pasta! Eindelijk ‘normaal’ eten…Na een avondje ‘academic talking’ in onze keuken, over de culturele verschillen tussen Nederland, Duitsland en de VS (ja, de vooroordelen kloppen) besloten we nog even onze collegekaart op te halen (dat kan hier dus om 11 uur s’avonds).

Waarschijnlijk gaan we zo nog even York in om de York Minster te bekijken. Daarna moeten we naar de welkomspeech van de Provost (het hoofd) van ons College. Dan zullen we ons eindelijk mengen met de Engelsen. Ben benieuwd!